Ah Gulnarin
Ama Gulnarin güzel isim
Hoş isim Bir memleket gibi gezinirken Divane kalmak benim işim Sevdalanmak Şiir Yazmak Bir devletle kavgalı kalmak Sevdalı olmak benim işim. .. Sonra inatlaşmak Idealaşmak kaybetmekten yorulmak Seni kazanırım diye En kötü alışkanlıkları defnetmek, En basiti sabretmek Yani anlayacağın Sensin benim işim Ah Gulnarin Bu kente düşler yağardı Bu Haziran yağmurlarında Seni kavrayışlarım En acınası kaldırımları En Yorgun kanalizasyon lugarları Ve kırık lambalarında çarpık kentleşme izleri Tertemiz taşıdım seni şiirler boyu Yani Kumçatı’da soluksuz bir fırtına incinir Senin yokluğunda Nuh tufanı incinir Ah Gulnarin Beni yanıltmıyorsa Bu senli benli hesaplar ; Bu kentin tek doğrusu sensin Sana doğru çizilmiş bir garip yolcusudur Allah vergisi sevdalarım Bu kenti doğru yapanda sensin Ne güzel memleketsin Ne güzel sevgili Ne güzel , ne güzelsin... Ah Gulnarin Nuh’un tufanından kopmuş sürgünüyüm En harabesi En yıkılmış Ermeni yurdu kadar Yani anlayacağın Süngülenmiş , şiirleşmiş yanıyım Bu birinci sınıf ölüşlerimin Sözde Ermenistan’la içinden çıkamadığım Bütün hüzünlü akşamlarım Bütün soğuk algınlığımın Bir gerçeğidir bu yağmurlar Evet , Sırılsıklam yolcusuyum bu kentin Ah Gulnarin Sen üstüne alınmasan Sen ucundan tutmasan bu düş kıvılcımların Ben tek başıma taşıyabilir miyim Bir sevdaya dahil şehirleşme yığınlarını Bu allahın belası Mülteci suskunluklarım. .. Tamlanan ve Tamlayan aşkına Şimdi gel eksik yanlarıma Gel ki seninle tam olalım Bir sebebi de; Bu varlığından işgal edilmiş taraflarım Bu harlığımdan, Darlığımdan Yokluğunu sahiplendim Ah Gulnarin Zulüm gibi desem Zincire vurulmuş gibi Isyancısıyım Sen zulüm olabilir misin? Olsa olsa benim tamamım olursun Belki zorbacısıyım bu Nuh tufanı’nın En haydut En kahrolası yabancısı Belki senin en olmadık tuhaflığındım Ah Gulnarin Seni saklamaya çalışan sokak lambaların, Cudi’nin titreyen başka yüzüydü Seni hiç tanımadan Hiç duymadan Seni sevme yüzsüzlüğüm... Ah Gulnarin Ne olmalıydı Yani ne eksikliğin var ki Bu tanrı vergisi Ermenistan’nın Sen, Ben ve terk edilmiş sözde Dünya’nın Hava desen Su desen Aş desen En azından aşk desen Desen desen var gözlerinin Bu tanrı vergisi dünyada Ah Gulnarin Seni buralarda bekliyorum Hani yolun düşerse Hani yolcu geçsen bu iç devletten Gel düş avuçlarıma Gel Allah’ın aşkına Gel düşünmeden Sadece sarıl Havva ana gibi Cennettinden kovulmama sebebim ol Not : Gulnarin : Gül gibi narin olan |
Hassas bir ruh ve kendi ruhu ile hasbihal içinde bir kul zaviyesinden bakınca en esaslı duruşuna kavuşuyor şiir. Finalde ise
Sadece sarıl Havva ana gibi
Cennettinden kovulmama sebebim ol olmasa diyesim tuttu.
Sert ,acıyan ve acıtan bir kasırga gibi.
Ben kusur aradım Yoktu. Suç benim değil.
Elinize sağlık. Bir serbest yazar uğrar dilerim.