/ FISTIĞIM BU İNAT NE ZAMAN KIRILIR //
Adımı
Hiç söylemezdi Her daim fıstığım diye çağırırdı Bir sabah iki çay bardağında buluştuk Aynı çamurun içinde farklı şehirlerde büyümüş Aynı kaderi paylaşan İki yetim çocuk Bir kadın Bir erkek Kopmadık Deniz dalgası gibi küserdim O çok iyi bense hırçın, deli Vaz geçmedi geçemedi Güçlü kolları Sığınacağım çınarımdı Hayatı boş vermiş görüntüsünün ardında Boş vermeyecek kadar Sımsıcak hisli, duygulu, içten, Özlemiştim Gel dedim gelemedi Hayat o gün boştu bana Bir sağıma ,bir soluma bakındım. gelir diye Gelememiş Hırpalamış müdürü Cezası da kesilmiş Hüzün bırakmıştım Utandım yüzüne nasıl bakarım Şarkılar kırık , gözlerimdeki bakışlarsa Yerini damlalara bıraktı bir kuytuda Bilme / Seni sevdiğimi Hiç bilme Meğer ne çok sevmişim seni habersiz Elimi kanatan cam kırıkları değil Yürek sızımdı Özlemiştim yıllar sonra Bir kadın Bir erkek Kaderlerini toparlamıştı İki çay bardağı yanında birde tost Ayrılık zor olsa dedim Kopacaktık çocukluğumuzdaki gibi Bölünmüş parçalarda gezinecektik Bir kelime yeterdi Eskisi gibi Günaydın fıstığım diyebilse Ah be gözüm Bu inat ne zaman kırılır Dertleşeceğimiz çok hikayemiz varken |
tebrike derim müzik te yakışmış