İÇERİMDE SÜREKLİ EMİRLER VEREN SES

İnsanlarda şikayet memnun olmama halleri her zaman olmuştur şu hayata karşı,zengin olurlar bir dolu evleri lüks arabaları yinede bir şeylere kulp takarlar ,insanları memnun etmek ne zordur,birdenbire çöküşler yaşayan insanların işleri dahada zordur hele etrafında sorumluluk duyduğun insanlarda varsa hastalıklar ve ekonomik çöküşler insanın canından can yer, ölümü hatırlatır yok oluşları

tehdidkar dünya verdiği zenginlikler tutun mutluluk aşk sağlığınıza kadar hiç bir şeye güvenme bakalım der ,şımarmalar yarıda kalır gülüşler bıçakla en keskin yerinden dilimlenir
geleceğe doğru fırlatmak istediğiniz o rengarenk top birileri tarafından hunharca kesilir ve dilimlenir,içinizdeki o tatlı sözleri söyleyen çocuk ağlamaya başlar,herşeyden vazgeçmek işte çöküş anları bir şeylere sarılmak istersiniz duman dumana boğularak ,mutsuz soluk bir yüz gülse bile tedirgin bakışların arkasına sürekli gizlenir,ne bileyim işte yaşam şu dünya hiçte rahat olası bir yer değildir ,illa bişiler çıkar suratınızı asacak olaylar,güzel hayaller sivri tırnaklar ile tırmalanırken içinizde acılar kıvranır

Dalgaların üzerinde yükselen bedeniniz birdenbire ağırlaşarak diplere çekilir,ve ben buydum işte ,eşim sürekli bir iskemlenin üzerinde hiç konuşmadan saatlerce oturuyordu,ne var ne yok satılmış,evin içerisinde tek bir servet sadece suskunluk kalmıştı

ve aklını yitirdi,her şeyin bittiği andı,hayat bana öyle bir tokat patlatmıştıki sanki birileri ellerin, göğüslerinden aşağıya kaydırıp oh çekiyordu ,kendimi toparlamalı hayata hiç olmazsa ben sarılmalı idim

vazgeç diyen iblisle savaş halindeyken,evet ben kolay yolda yürümemeliydim,hayallerimi erteleyerek sürekli uykuya dönüşen saatlerime uyan demeliydim,sağlığım kötüye gidiyordu ,bozan yerlerimi kestirdim biçtirdim,ben her türlü şeye hazırlıklıydım,ağlamak falan yok ,güçlü bir insan olmalıydım,psikologlara para akıtacak zamanda ise hiç değildim ben kendimi tedavi edebilecek güçteydim,daha sağdım ve ölmemiştim





ÖNÜME ÇIKAN SİVRİ KAYALAR



Dalgalar beni dev bir akıbete sürüklerken

arada yükseliyordum sörfçünün atik hareketleri gibi

yutamayacaktı beni sular

içinden geçecektim ustalıkla zorlukların

hayatın en hızlı kulvarlarında yaşamak için yarışıyordum şimdi

büyüme sancıları olgunluktu belki adı onun

psikolojik engellerin üzerinden atlamalıydım ayni,iyi cins bir koşu atı gibi

düştüğümü görüp yuh sesinde

alay edemeyeceklerdi benimle

dengemi bozamayacaktı sinirlerimi geren kalın ipler

motivasyonun en güzel renklerini yollayacaktı beynim

aklımın duvarlarına tırmanıyordum şimdi

ciğerlerime derin bol oksijenli nefes çekerek

dumanlara sarılmadan

bir anahtar vereceklerdi elime biliyordum

inandığım doğruların kapısını açarsam


işte o zaman kurtulacaktım


EVET
BEN İNANCIMIN DOĞRULARINI AÇARKEN
O ANAHTARLA BİLİYORDUM
MUTLU OLACAĞIM DİYE İNANDIM
MUTLU OLACAKTIM

MİRAY HANIM