SENSİZLİĞE UYANACAĞIM
Vakit tamam, bugün sessiz veda da zaman
Gün geceye üç saat mesafede Sahildeki kayalığa giden patika yoldan Ayaklarım son bir yılın ezberinde Hani o seninle hep oturmayı hayal ettiğim Hiç görmediğin ve sana bir kez olsun bahsetmediğim Yanımda oturup başını omzuma dayadığın Saçlarını parmaklarımla yavaşça taradığım Mutluluğu derin derin yüreğine çektiğin, kayalık.. Ayaklarım biçare yürümekten aciz Dün gibi ve ondan önceki günler gibi telaşta değil Bu yolu son kez yürüdüğünün farkında Gözlerim kızıl alev topları tebessümden uzak Seni son kez gözyaşlarına yüklediklerinin farkında…. Seni her gün hayalime ektiğim yerdeyim Her şey haberdar sessiz vedadan sensizliğe Kayalık ıslak gece boyu ağlamış bensizliğe Deniz bıçak aşkı doğramış sevgisizliğe Güneş soğuk dargın kavuşmamış ayrılığa…… Sen dünyama sevinçtin, umuttun korkuydun Sözlerinin alevi korkuydu yaklaşamadım Yüreğimi ısıtan bakışların umuttu vazgeçemedim Varlığının her anı sevinçti uzak duramadım Sen dünyama bahardın renktin sevdaydın Yaşanacak sevdaydın tek limandın acıdan uzak Gözlerime renktin tek ışıktın karanlığa son durak Her anıma bahardın tek mevsimdin sevgiye doyuracak….. Yaşamın güneşi teslim olurken gri sulara Yüreğimde seni teslim etti gözyaşlarıma Gün güneşe veda ederken karanlıklara Göz yaşlarım seni dolduruyor avuçlarıma Gelincik yaprakları serptim üzerine üşüme Artık sana uğramayacak duygularıma Gün güneşi bende seni sessizce bıraktık karanlık sulara Yarın gün güneşe kavuşacak ona uyanacak Ama ben bir ömür sensizliğe uyanacağım…. 01.07.2014 İzzettin AKYAPI |