can sıkıntısı
göz mesafesi uzaktaydı kadın
uzağın yakınında duruyordu kıyafet balosunda maskesiz ne makyajın arkasına saklanmış ne de zoraki tebessümün her zaman ki sadelik sarmış bedenini katmer katmer açılan gülün idrakiyle ayrıntıya dalan göz coşkuyla fecri üstünden atan söz sıyırdı gölgeden güneşi gün erişti duha vaktine dolaştım güneşte uzaklaşmadan yakından bakışma yerine dek gittim çocukluktan hatıra çeşmenin ulu çınarların gölgesinde ferah suların koynuna tüm arı duru düşlerin kaynağına gittim konuksever masanın yakınına isim isim işlemişti sevdayı yanıbaşında çiçeklenmiş ayva ağacı huzur dolu gövdeyle sarıldı hasretle kucakladı öptü dal dal yaprak yaprak vefanın abidesi yıllarca hasret ve sevgiyi büyütmüş gövdesinde çocukluğuma daldım incelik bezenmiş seslenişle uyandım nabız atmıyordu donmuştu zaman göz mesafesinde karışıyordu hayretim korkuyla baktım ötelere bir adım kalmış baktım erimişim bakışlarda düşten düşer gibi uyandım canım sıkıldı anladım özlemmiş her gülüşümden sonra içimi sıkan |