karşı evin penceresiher gün bakarım aynı pencereden aynı manzara karşı evin perdeleri hep örtük ve kapalı ışığı perde olmasa ve biraz parmak izi ..... bir şehir akar pencerenin dışından mevsimler akar zamanlar bir kadın bakar durur açılmaz perdeler ışık yanmaz bir hasret yansır camlara yağan yağmur iz bırakır adam karanlığın gizemine sarar rüyalarını belki kendinden doğurmak için kendini zor bir gebeliğin son ayları belki ve sancılı bir doğum bekler pervazda kadın kendi ayak izlerine basarak gelir kim bilir kaçıncı kez aynı sessizlik yalnızlık aynı ve kanı tutuşturan bir aşkın yüzüne yansıyan kırmızı gizemi karşı pencereye bakar durur kadın teninin içine saklanır adam bakışta hasret camlarda parmak izi |