DÜŞMANIM
Akşam çöktümü derine
Gecelerim sana firar Ben kendime firarım Soğuk bir yatağa sarılarak Sakladığım acılarıma Sustuğum dilime Tanıyamadığım kendime Sensiz geçen günlere düşmanım Sözlerin taş oldu içimde Gözlerim damlar mezar taşıma Yaram kanar iyileşmez Dünden kalan acılarıma Ciğerlerime dolan nefesin Odamda açan çiçeğim Pencereme konan kuşum Acılarımdan beslenir her gece Madem gidecektin Sevmeseydin beni Kalbime dokunmasaydın Ahirete kadar sussaydın Sarıldığım soğuk odaya Demir kapıya, korkuluğa Ranzaya varıncaya kadar düşmanım Kendime düşmanım Ben sana geldim gizli gizli Hıçkıra hıçkıra ağladım kapında Kimse görmedi öldüğümü Sende görmedin öldüğümü Diz çöktüm çaresizliğime Bir kere daha lanet ettim kendime Bu hayat bana düşman Ben kendime düşmanım Sırtını döndüğün yollara Kırdığın kalbime düşmanım Çaresiz kaldığım kendime Sustuğum dilime Konuşamadığım kelimelerime Ben kendime düşmanım İbrahim Dalkılıç 16/07/2014 04:50 |