Sevginin suyu ile; yıkayıp temizleyen
“Aklın abdesti ilim; gönül abdestiyse aşk.”(*)
İnsanlar şöyle dursun her canlıda da o var
Onsuz yaşamak ölüm; gönül abdestiyse aşk.

O’nun izni iledir her nefeste aldığın
Îman sahih değilse boşa gider kıldığın
Zamanı geldiğinde bunun böyle olduğun
Her an ispatlar bilim; gönül abdestiyse aşk.

Açlıktan titresen de tutsa da seni sıtma
Ne olursun sen/sen ol, haram lokmayı yutma
Sâni’nin sanatını O’nu asla unutma
Hünerle dolu kilim; gönül abdestiyse aşk.

İlim/îman yok ise kul yolunu bulamaz
İnsanı insan eden, hasletlerle dolamaz
Eğer aşktan mahrumsa gönül/gönül olamaz
Hak’kı haykırır dilim; gönül abdestiyse aşk.

Kullarına Sen acı kabirde bizi sıkma
Cehennem “od”u ile; n’olur nârında yakma
Allah’ım Sen bizleri aşktan mahrum bırakma
Sana uzansın yolum; gönül abdestiyse aşk…

15/07/’14
Hanifi KARA

(*) Hz. Ali (r.a.)