BEN
ERHAN DOGANAY
Eziktir yüreğim, ezdiler, ezilmekten kurtulamadım Rüzgara iç döktüm, yağmurdan teselli bulamadım Hasreti yaşadım bir türlü vuslata varamadım Ağlattılar gözlerim yaş dolu hiç avunamadım Nafile yaşadım dünyada bir yuva kuramadım Doğmadı hiç güneşim hep karanlıklarda yaşadım Olmadı sabahım ben ıssız gecelerde kaldım Gönlüm acılarla dopdolu huzuru bulamadım Ahlarım dağları deldi de kimseye duyuramadım Nefessiz yaşadım da bir derin soluk alamadım Allahım bir çıkış yolu göster şu dertli kuluna Yanmaktayım …. Yalan dünyada ateşlerde yanmaktayım. |