Şairler,edipler,insan;
böyle mütevazi ve böyle olgun olunca biz şiirlerde asıl şiirlerde o ruhların muhteşem lezzetlerini tadarız.
her yorgunlukta,her acıda bir huzur buluruz..
aşk, böyle gönüllerin limanlarında yarının daha ateşli ve daha aranan,özlenen dünyasına hayat meyvalarını taşır.
şiirler kalem ucunda birikmiş tortudan kurtulduğu gün nefislerin birbirine zulüm edişlerinin bitme vakti olacak.
özgür,hür bakışların ufuklarda kabarmasını biraz tasavvur etsek;ne denli büyük hayat tusunamilerinin bize paralel kaynadığını hissedeceğiz.
altımızda binlerce yıldır eskimeyen dünya hep yeşil tabiatıyla sevinçken biz kör bakışımızın arkasında ki o has ve hassas endama
bir güzel sözle karşılık vermekden pek aciziz.
en güzel kelimeleri sevdiklerimize ikram etmemiz gerek.herkes,küçük büyük bir çile yumağına ruhunu sarmakla gölgeleniyor,lakin güneşin
ahengini tatmayan vucudun ikramı soğuk olur.
kutuplar soğuk.yaşam çetin.
ev hanemiz suspus.gece karanlığı her gün dolaşsa alemde cilvesi biter.
oysa,yıldızlar süzülmekde,her yıl yeni keşifler yapılmakda,dakikada bir buluş olmakda,renk renk gezegenler poz vermekte;
biz bir karıncayı bile incitmeyi hoş bulamayız.
hangi örtünün altında bir harika hesap yok ki?hangi muhteşem kültürle örer ağını örümcek?
İnsan bu tılsımlı,bu mucizevi rüyadan geri duramaz.her zerresinin ihtiyacı olan dünyaya kaba ve yoksul bakamaz.
o zaman bizde nefes alıyorsak bu muhteşem alemin bir parçasıyız.onun sonsuz salınımında yerimiz var.

şairleri,yazarları,devlet adamları ve medeniyet askerleri;
bir vatan inşa ederken harcına gözyaşı ve kan katabilir...bu asil ve soylu,şeref sahibi her topluluğun ruhunda kaynar.

Evet,gönül güzel oldu mu dile yansıyanda mutlaka güzel olur.gönülden sözlere biz fiat biçemeyiz.haddimize düşmez...

dağlardan kopacak bir taş bizi boş geçemez çünkü.henüz burçlarında aşk parlayanların kim olduğunu bilemeyiz.

bu kendini ruhen erginliğe vurmuş Şair kardeşimizde demli...selam olsun........

saygılarımla..

mutluluk;martı kanadında olmaz..sadece bir küçücük sevgi çığlığının yürekte yankılanması veya kaynaktan fırlayan bir kıvılcımın düşmesi kadar bile heyecanı olamayan basit bir hooop koşuşturmacadır.
Oysa mutluluk ormanlar yakmaktır.deniz dalgalarını zapdetmektir.ayla güneşle raksetmektir.
toprağa ayak basmaktır.martı kanadına dokunmaktır.martının nefesini içine çekmektir.
aşkı,sevdayı engelsiz,engebesiz,gölgesiz ve göçebesiz tanımaktır mutluluk..
Hem göz asla fal taşı gibi açılmaz mutlu olmak istiyorsa veya mutluysa..
Bunlar hep yabani,çarpık ve alakasız negatif perspektiflerdir..
Göz;kirpiğinden gözsuyundan her miliminden taaaa ayak tırnağına kadar muhteşem bağla bağlıdır ki siz nasıl taşa benzetebilirsiniz?
Va nasıl o gözü hakir ve değersiz bir safhada yorarsınız..O göz asla MUTLULUK vermez tabii ki.
Fal taşı olmasada olur.Lakin bir göz olmasa insan mahfolur.Bütün limanlarında ki gemiler ters döner.
Dev dalgaların,büyük tufanların önünde insanı bir gazel gibi fırlatır çukurlara bataklıklara..
İnsan insanlığını unutur,bütün güzellikler eskir,bütün kıymetler solar boşluğu sarar gönül ve asla mutlu olamaz.olamaz..

bence bu iki büyük hatanız şairliğinize gölge olur..
Diğer mısraları altın taşısa bile kıyamete kör gidenin pabucu yolda eskir..v.u..saygılarımla...