KAHROLASIN
Ah ne kadar ahde vefakârdır kader
Ne de çabuk sunuyor temennileri zaman Sonumun zillet olduğunu bilseydim İlk kez gözlerinden kaçardım Sıyrılırdım efsunlu sözlerinden Ümitlerimi gömerdim ebedi ayrılığa Şimdi acıların karargahıdır belleğim İçimde bir volkan kaynıyor Ağlamayı geçtim gözlerim artık ağlatan Ben meftun değildim ellerine Beni gözlerindeki mana aldattı Gözüm aydınlıktı benim Muamma ateşin kör etti Çatlasın kendine cezbeden kalpler Kör olsun bakışlarındaki mana Yıkılsın o muazzam sarayın Kahrolasın benim gibi yıkılasın ansızın Bu ettiğim ilk bedduadır seninle Çok gam taşıdım, biraz da sen inle |