KADEHİMLE BEN
Bu gece kurdum yine çilingir sofrasını
Kıydım paraya, sattım anasını Yarım şişe otuz beşlik, biraz beyaz peynir Yanında da buz gibi soğuk su Attım bir kenara dünyanın cefasını, Bu akşam kimseyi düşünmeden Süreceğim kimsesizliğimin sefasını… Kadeh tokuşturuyorum yalnızlığımla Bazen dalıyoruz koyu bir sohbete sigaramla, Şaka yapıyor gülüşüyoruz Kadehimde duran beyaz rakımla, Gülmenin tadına varıyoruz Her şeyi atıyoruz bir kenara Unutuyoruz Ayılınca, nasıl olsa hep ağlıyoruz… Kafalar çakır keyf nasıl olsa Kadehimle birlikte bol keseden atıyoruz Baş başa dalıyoruz hayallere Tek tek yıldızları sayıyoruz Takılıyoruz beyaz peynire Resmen alay ediyoruz Kadehimle ben yalnızken Haddinden fazla şımarıyoruz… Sigaram giriyor peynirle aramıza Kadehim özür diliyor beyaz peynirden Hemen barışıyoruz, Yine kıkırdıyor kadehim durup dururken Ve hep birlikte bir kahkaha patlatıyoruz Gülmekten gözlerimiz yaşarıyor Ruhumuz kanatlanıyor, kuş olup uçuyoruz Biz bunun adına mutluluk diyoruz ama Kadehimle ben aslında Gülerken bile içten içe ağlıyoruz… |
Gülerken bile içten içe ağlıyoruz
işte sonu mükemmel harika kalem kutlarım tebriğim bu güzel yazan dost kaleme
ödüllü şiir desem -----