Mis kokulu bir bahardır hüzünlü tebessümlerin
Hep içimde yaşattığım, gözbebeklerimde taşıdığım
Hasreti bağıran rüzgarların dolanırken saçlarıma
Sonbahara meydan okuyan gonca bir güldür endamın

Soğuk gecelerde, anlattığın güz’e sevdalıdır masallar
Hep gözlerim için geceleri ateşe verişin hayata inat
Yağmura sevdalı bir kız, içimi acıtan bahtsız kelebek
Yokluğa inat yanımdan ayrılmayan bir düştür endamın
...................
Gözlerimizi alan, kendi yolculuğumuzda ruhumuza yağmurlar yağdıran bir hayatın tam orta yerinde her sözümüz doğru adrese ışınlar bizi. Yönümüzü kaybetmek istemedikçe sevdanın kutsal pusulasıyla ruhumuz sorgular mevsimleri. Hayat öğretileriyle yağmur yıkar saçakları, aşk kollarına alır tüm yaşanasıları. Ruhumuzun dizginleriyle sözcükler büyür, hasretin ürperten fırtınasında bir deli kızın yazdıkları mutlu çocuklar gibi gülüşür...
Ne güzel bir anlatı. Ne kadar içten bir düşünüş ve şiire yayma ruhu...
Mükemmeldi... Ayşegül Tezcan farkı...