ne olursun
hayallerim çalmıyor penceremi
onlar bile uzaklaştılar benden.. ne çiçek ne böcek ne mayıs.. hiç biri anlamıyor... açıyorum,çiçekleniyor çocuklaşıyorum sonra ölüyor, yine ölüyor yine ölüyorum.. ellerinde kazma kürek adamlar salyalı bakışlarıyla sallıyor hançerlerini... yatmıyor,uyumuyor acıkmıyorum acımıyor ağlamıyor hissetmiyorum.. her gece bir tabut her sabah bir cenaze kaçışlar koğuşunda tükenen gençliğim.. ne umut.. ne ümit.. ne af.. var kendi ellerimle õrdüğüm mapushanemde.. ya var, ya yok, ya gel ya git ya sev, ya it, ya ol, ya öl.... ne olursun... |