Haykırışhayat yorgun servinin ucunda gün yüzü görmeyen bir olgu tün her nefeste içime çektiğim aşina bir tütün zaman kanlı bir nehir akıyor gözlerimden göz çukurlarımda sevişir devasa hüzünler vuslat puslarda kalan umman kaç kulaç kaç mil ardın sıra… vefa uzak bir semt bir boza aşk yazgıma kazınan cefa ki aymaz gönlün sürerken sefa -eksik notalar dudağımda iklimim acı dilim sahra- özlemin kadehimden karışırken kanıma ayrılığın çiyleri düşüyor kehribar yalnızlığıma anılar süzülüyor göz fanusundan sararmış odam bir göle dönüyor kızıla çalan hezeyanlar içinde haykırıyorum ya gel yüreğin küfünü sil sıcak sevginle ya bu aşkın pimini çek dudağında can vereyim nefesinle... AA |