Tutuşur mu deniz..!Tutuşur,hem de acıların çırağından öyle bir tutuşur ki,cümle iyi saatte olsunlar duyar da,görür de,insanların sese,şekle aşina yürekleri duymaz ve görmez...Ve,,,sahillere,ağlamakla,tuz madenlerini henüz tüketememiş bir yürek vurur, gecenin en keskin karanlıklarında...Eylül ise, hala, poyrazın hazan kokulu sarı saçları savurmalarındadır o dem...Hüzün,sarı ve çürümüş yürek...Dizelerde buluşunca,sahneye tenasüp sanatı da atlayıp,koro hep birlikte,ahenkle aynı firkat türküsünü söylüyor...Bizim de içimizden, sararmış fotoğraflarımız bir bir çıkıp albümlerinden,denizlerimizi tutuşturmak için,gözyaşlarımızın ateşini bekliyor...Eylüller ah eylüller,neden hüzün rüzgarlarını doldurup doldurup getirirsiniz ayrılığın yaralarıyla kavrulmuş yüreklerin üstüne dökmek için...Dilimde şimdi o melodi"güz gülleri gibi,hiç bahar yaşamadım/Ya...."Şaire,hüznü sarılara sarmalayıp,kıyılara vuran çürümüş yürek misali,savurdu bizleri en bilinmez sahillere...Tebriklerim,acılarla kirpiklerden süzülen yağmurlarınızın,sulara karışıp,tuz göllerinin nasıl oluştuğunu merak edenlerin,meraklarını giderişlerinizdeki ustalığınızadır...