Yürüdükçe Maviye
dağıldı gölgeler saçların kaldı
günler sonra ilk yaprağın gülümsediği yüzler kaldı içimden geçen sancısı kendini dinleyen yontu yorgun ağaçlar bükülür güneşe doğru ayak izleri arar ışığa kaçan koşarken sesinde yankılanan gitme göğün nadide gürültüsüdür şimdilerde dilekler yürüdükçe maviye sarsılmaz kaideler saçıyor boşluk ağlaşıyor zaman eski sesiyle sonra günlerce yağmur günlerce yağmur hasret sarı elleri rüzgar çatılarda dinmeyen uğultudur pencereleri karşıyı seven bakınca gülümsediğim eski tepelerin heyecanı değilim ne yana dönsem gelmez gelmez seni özledikçe çiçeklenir bahar ölçüsüz bir sevinç değil bu içime karıştıkça kaçıyor aşkın uykusu. |
dilekler yürüdükçe maviye
sarsılmaz kaideler saçıyor boşluk
ağlaşıyor zaman eski sesiyle
sonra günlerce yağmur
günlerce yağmur..."
Her dize başlı başına kocaman bir şiir hep yazdıklarınızda ama üstteki bölüm bence sayfalar dolusu düşüngeçler ordusu gibi...
Yüreğinize sağlık dost kalem
Saygılarımla