Çeşm-i gönül ağladı oluk oluk aktı kan
Şems geceye saklandı yıldız kaydı ansızın
Okundu mersiyeler yaşla örüldü müjgan
Eksilmedi zerrece dudaklarından sızın
Bezm-i alem toplaştı kalbe su serpti Rahman



Neden ağulu acun, neden kül gibi cihan
Şeytan dağıttı kula zalimce hakk-ı sükût
Darağacında âdem , zulüm okudu ferman
Nerede mücevherim nerde parlayan yakût
Karanlığa hapsolduk, gözümden akar hicran



Bi-vefa kainatta tersine döndü zaman
Canhıraş vaveylalar çınlattı tüm eflâkı
Etme eyleme fani cana düşürme figan
Ayrılma kalpgâhından, koru her dem ahlâkı
Mazhar olan Allah’tır, asıl mürşittir Kur’an



Ebedî değil nefes “kabir” hakiki mekân
Korkusuzca gitmeli Yaradan’la visâle
Ak kefene sarılıp göçeceğiz hep üryan
Ruhun afitabından saçılsın göğe hâle
Unutma ademoğlu gün gelir döner devran



SY