HASBİHÂLBizim bu hayatta yerimiz olmaz Arif Usta! Hazin bir aşk uğruna heba ettik gençliğimizi Her gelen bizden bir şeyler aldı götürdü Kimi kalbimizi istedi, kimi en saf ve masum duygularımızı Arabesk şarkılar posta koyarken sarhoş gecelere Biz can havli ile sarıldık en acılı şiirlere Bizim bu hayatta yerimiz olmaz Arif Usta! Çünkü biz her şeyi karşılıksız sevdik Bu ülkeyi, düşlerimize sokulan bir sevgiliyi Dağların doruklarında açan, intihar çiçeğini Alın teri döken helal ekmeğini kazanan işçileri Kalemi ile dünyaya kafa tutan edebiyat şairlerini… Bizim bu dünyada yerimiz olmaz Arif Usta! Doğruların peşinde koştukça yapayalnız kaldık Değil dokuz köy, onuncu köyden de kovulduk Hiçe sayıldık kimi zaman, kimi zaman hatırlanmadık hep unutulduk Kimse derman olmadı bağrımızda ki yaraya Beynimizi kemiren sorularla Açık denizlerde küreksiz, sandalsız kaldık Biz hep üç kuruş menfaat uğruna satıldık pazarlarda Bizim bu alemde yerimiz kalmadı Arif Usta! Nehirleri ikiye bölen Musa’nın asası aşkına Bir gecede zaman mekan kavramını geçip Kabe’ye ulaşan Evliyalar aşkına O kıyamet günün sahibi şanı Yüce olan Allah aşkına Bizim söyleyecek tek sözümüz kalmadı Arif Usta! |