Bu Bulutlar Bi Geçse
kısa kısaydı yağmur
içi yarılmış boşluğu değişiyorduk yorgunluktan uykuya uykudan daha uzağa değişiyorduk geri gelecekmiş gibi avludan uzaklaşan kedi bilir mi bir ayak mesafesinden bakınca daldığın o yolun genişliğini eskimiştir bahçedeki çitler yakasında merasimler geçitler baharın eteklerinde kışı unutup yazı özleyen dağların yürüdüğünü fısıldar sarı esinti rüzgarların yapraklara döküldüğünü bir çiçeğin sevincini fısıldar bir kuşun duyduğu hafifliği gidenler teselli eder tepeyi saran mor dumanları alevli kırmızı elleri ve sevinçlerini saklayan evleri yorulduk ağlamasından göğün bu bulutlar bi geçse. |