GİTMEgitme beni bu lekeli kaldırımlarda yürütme yalınayak boynuma takıp vebalini koşturma ardın sıra karabasan korkular düşürüp avuçlarıma yutkunamayacak kadar derin solutup yokluğunu gitme .... ay ışığı yutuyor umutlarımı yok oluyorum sokağın azılı sarhoşları gibi her ’ yar ’ deyişim yara oluyor dilimde dalıp gittiğim uzaklara kazınıyor sorgularım sorgusuz sualsiz asılıyor gözlerim süzülüp gölgenin üzerinden iki damla gözyaşım zalim kesilip hesap soruyor benden ve ben umutsuzluğumu inzivaya çekiyorum gitme ... seni öldüremiyorum düşlerimde ne yazık hayati bir mesele oluyor seni sevmek bunca uğultu içinde tek ilacım yüzüne bakıp uzun uzun gülümsemekken yüzüme bu yüzsüz yokluğu bırakıp gitme ... Gülşah Gayret ... Değerli yorumu için Yunus Özkan ’ a sonsuz teşekkürlerimle ... ,,, |