Düşerken gözlerin yüreğime...çolpan yıldızıydı gözlerin gizemli ve derin kim bilir şimdi hangi iklimine göç eder hangi ülkenin o yıldız ki İstanbul olurdu pırıltısıyla İzmir olurdu ısısıyla yakıcı gözünün gözüme ettiği zulüm işte ateş otu işte barut ağacı siyah nehirlere düşüyor kızıl yağmurlar birden kırmızı oluyor evren hem vallahi hem billahi tıpkı iliklerine işlediğim sevgi düşleri sol cebine terk ettiğim gömleğin gibi çoktan unutulmuştur şafağı alnından öptüğümüz ve çoktan maziye gömülmüştür esrik gecelerde kürdi nağmeleri zehir zemberek içtiğimiz bilmiyorsun şimdi her gece canın tenhalığı ıssızlığı üzerine her dem taze yağmurlar aktığını sakın gökyüzüne bakma çoktan kayan çolpan yıldızını göremezsin bir alev topu halinde yüreğime düşüp yaktığını... *Çolpan:Çoban yıldızı AA |