Aşkın Düş Eşi'ne-I- yüzünün yüzüme bıraktığı gölgelerde düştüm kan(a)dı gözlerim, gülüşlerine oysa ben gözlerinde, sözlerini ezbere bilmediğim bir şarkıyla dinlendirmiştim ruhumu içimdeydi iç sesinin durgunluğu sen sustuğunu sanmıştın ben duyduğumu ve benden kaçırdığın tüm bakışlar için hakkımı aramıştım gidişlerinde ki ben ayrılığı gözyaşıyla yazmıştım kendi yağmurunda s/aklansın diye bu yüzdendi sen giderken gözlerimi adımlarına değdirememiştim ama sen giderken, kesinlikle görülmeye değmişti içim -II- artık rengi yoktu uzakta biriken bulutların ve yüzsüz bir misafirdi artık tüm akşamlarım ya da her seferinde yalandı bir yüzü aynalarıma düşürdüğüm bir cam buğusunda, bir isim boyunca üşüdüğüm ve yalandı belki aşkı öldürdüğün mekanı cennnet olsun diye, yüzünde büyüttüğüm yalandı belki öldüğün... -III- oysa ben her şeye rağmen seni yazmıştım şiirlere gitmiştin, sana yazmıştım şiirleri |