Susmak, insanı elevermeyen sadık bir dosttur. KONFİÇYUS
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Sessiz söyleşi.
NumanErkurt
0,0 / 0 kişi ·1 beğenme · 1 yorum · 1708 okunma
Sessiz söyleşi.
Düşüyordum düşünmeden,
üşüyordum üşenmeden. pencereliydi girdiğim evler, damından güneşi seçiyordum şehir efsanesi ve bir inanılmışlık hakimdi dostluğumuza ve çocukluğumuza. Öylesine telaşlı oynuyorduk ki geniş zamanlar uçuyormuşçasına. Sarımtıraktı hastalığımız tipik çocuktuk şifalı gülüşlerde ölümsüzlüğü bulmuştuk. Şimdi baktığım küçücük mekanlar nasıl devleşmiş annemin eli, babamın uzun boyu, gözyaşımın tuzu... İnsanı gerçeklere yabancı edermiş. Artık bir gramofon iğnesi kadar hassas çerçevede yaşadıklarım. Zemin ıslak ve kırılganlıklar dahi sahici değil. Seyre dalıyorum kişileri,etrafımda delil bırakmadan. Gülüyorum gülüşmeden, bakıyorum bakışmadan... |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Sessiz söyleşi. şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bay Zaman
14 Ekim 2017 Cumartesi 23:02:32
Muhteşem...kaleminize sağlık ve hatta yüreğinize...
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
NumanErkurt
Cevap Yaz Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 29.4.2014 01:56:46
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1708
Yorum
: 1 yorum
Beğeni
: 1 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.