VAZGEÇEMEDİM Kİ
Yitip giderken ömür
Kıyısındayım sessizliğin Tanıdık bir sima ararken gözlerim Tetikte şu acımasız hüzün. Yol yakınken çekip gitsem Ya da ne varsa can yakan Ben de mi eşlik etsem? Tut ki dipsiz bir kuyu, Dalgalı bir deniz Yoksa karanlık mı boğan Sayısız düşüncenin eşliğinde Ve şu kadim gölgem Peşimde her dem Gülüyorum ağlanacak halimize Yanıyor içim Kayıp giden kıdemli düşlere Soruyorum Söyle, ne kaldı elde. Buruk bir tat kaldı damağımda Rotası şaşmış şu âlemin seyrinde Yana yakıla ağlar insan Dünya denen can pazarında Sanır mısın ki sürüp gidecek Kurulu bu yalan düzenek. Umut mu? Sorma, Ne varsa elde kalan. Yalan mı? Bilmiyorum, desem Ya sevgi ve vefa? Vazgeçemedim ki Ömrüm boyunca. |
VAZGEÇİLMEZDİ SEVGİLER TA Kİ UNUTANA DEK ...YAZAN: ŞEBNEM ÖRS
ŞİİR GÖZLÜM. tarafından 8/1/2014 9:00:46 PM zamanında düzenlenmiştir.