"Bizi terse yatırma yarın senindir çocuk"

Güzel bir mısra, hoş bir dilek. Okudukça gözüme takıldı bu mısra doğrusu. Belki de mesleğim gereği düşündürdü beni. "Ülkemizin geleceği, yarınlarımız olan çocuklarımıza neler veriyoruz?" dedim ve sorguladım ülkemi. Bilhassa son yıllarda...

Vatan sevgisi gibi sevda var mı hiç? Yok elbette... Ama biz çocuklarımıza ne verdik ki? Eğitim sistemimiz her yıl, adeta bulunduğu kabın şeklini alırken; milli değerlerimizi bile öğretmekten uzak dururken, korkuyorum ki; çocuklar buna neden olanlara da, neden olanları uyaramayan bizlere de haklarını helal etmeyecekler.

Bunlar kötümser düşüncelerim iken; asıl umutla bakan gözlerim de ışıldıyor ve yarınlar çocuklarımızın gerçekten diyorum. Her şeye rağmen...

Çok güzel şiirdi. Tekniği gibi...

Kutlarım...

Selamlar...

Uzun bir aradan sonra tekrar hoş geldin arkadaşım.

Özlemiştim senin bu eşsiz şiirlerini.
Hitap her ne kdar çocuklara ve gençlere olsa da ben de kendi payıma aldım alacağımı. Şimdi diyeceksin ki sen çocuk ya da genç misin? Onu da izah edeyim:

Atatürk'e sormuşlar: '' Paşam Gençliğe hitabe diyoruz da bu gençlik deiğiniz nedir? Hangi yaşlar arasında olanlara emanet ediyorsun vatanı''
Cevap vermiş '' Eli tutan, gözü gören her Türk gençtir'' Eh elimiz tutuyor, gözümüz de görüyor o halde vazifeyi sadece çocuklara yükleyip kenarda oturacak değiliz elbette ama yine de '' Ey yükselen yeni nesil, Cumhuriyeti biz kurduk, onu devam ettirecek ve daha ileri götürecek olan sizlersiniz'' Hitabı mucibince çocuklara daha fazla görev düşüyor.

Güzel ele alınmış ve çok güzel işlenmiş bir şiirdi. Kutlarım.

Selam ve sevgilerimle.