iSYANSIZIMbelki yoksulluk alnına işlenmiş güneş yanığı topuğu çatlamış toprağın,dudak recmi kaderi bir zorunluluk gecenin gizli ıslığı dalgınca öper kirli yüzünü şiirler uyur kuytumda yine hasta bir dünün ardından hasata hazırlanıyor başak yavaş yavaş soyunuyor sarıyı bir tohum bin bereket düşü toprak susuz çöllerden sesleniyor sesini kesiyor her şey arzusu yitik toprak ana avuçlarında -yoksulluk kan kaybı, kesiyor damarları hani geçsem içinizden geçsem diyorum rüzgar olup öpsem azaldığı yerden öpsem belkisiz sessiz soluk kalmış ak benzinden ve yağmur usulca dokunur kardeş kardeşe giren geceye seslenir soğuk duvarlardan uzun karanlık sarkıtlar düşerken uzun kirpiğine düşler açılmışsa okyanusa göçler ise durmadan yitiriyorsa zamanı nasılda çiçek açar düşlerinin güz kesiği -gri bulutlar yükseliyor isyan/sızlığıma tomurcukken sökülür tırnağım Ümmü AŞCI ÜMA |
Sade bir anlatım,
güzel bir tema ve
haz duyularak defalarca
okunabilen usta işi
harika bir şiir.
Kutlarım,
kaleminiz daim olsun.
sonsuz şiirlere