Gözünüz Aydın Olsunben dağ da varoşlar da büyüdüm süslü kelimeler dilime diken gibidir sütlüğen yoldum keven kestim kış günleri sobam da yakmak için odun kömür lükstü ampül hırsız dı benim için gaz lambam idareliydi istediğim an kısabiliyordum fitilim yettiği kadar okuyup yazbiliyordum sabah ankara lastikleri ayağım da diz boyu kar defterlerim kitaplarım gazeteyle ciltlenmiş çantam yok şemsiyem yok ellerim mosmor çoraplarım ıslak otobüs yok dolmuş yok kilometre çok kar çok iz yok boya sandığım yumurta sepetim hademe odasının baş konuklarıydı ben o konukları kolumda gezdiren emek işçisiydim sağla solla olazdı işim emekçiydim dizleri yamalı hayalleri yaralı en son hatırladığım demir darbeleriydi başım da patlayan kendini ülkücü sanan soytarıların saldırısıymış nedeni alevi bir kasabada doğmuşum ve de çok suçluymuşum yarım bırakılmış bir gelecek damgalı bir nüfus cüzdanı işkenceyle geçen işkencelli yıllar ve yok edilen bir gelecek gözünüz aydın ülkücüler gözünüz aydın müslümanlar şimdi yeyin birbirinizi geçmişte ettiklerinizi çekerek gülmek sırası ben de artıkkkk..... diyeceğim ama gülemiyorum tükenmedi hala içimdeki sevgi kin ve nefreti yenen beynim ve merhametim yüzünden 17/04/2014 Muhtar Gazi TOPAL MALATYA |