Bir Şarkının Üstüne Basarak Çıkılan Ağaç Dalları
bu yaz kapılarını anlatamayız
nasıl bir aydınlık gelirdi uzaklardan bizi uyandıran sarı kamışlar göğe kaval çalarken ıslanmak gibi kaygısız nereden ve nasıl geçtiniz bütün çocukluklar ve onların kaleleri ve büyülü elleri ile sanki her şeyi yeniden yaratacakmış gibi bir şarkının üstüne basarak çıkılan ağaç dalları yaprakların arasında kirli yüzümüz bilmem nasıl oyalarım sihrini bütün olacaklara hazırlıklıymış gibi göğsümü tazeleyişin ılık meltemlerle ve yormayışını geçmişimizden uzaklaşan bahçe haydi uyandır ve anlat bize kuşun çıkarken yokuşa yorulduğunu düşerken hafifleyişini sığdır elime daha bir rahat kirpiklerim ve daha bir uzun inanmaktır deyişini anlat kalbime yazın ortasında günahlarını söğütlere yaslamış pişmanlıklarımız olabilir su içerken yalanlarla anımsadığın duygularımı çözebilmek için geldim sana sesim ince bir ayrıntıdır affediyormuş gibi sanki düşlerimizin ötesine baksana çok gelip geçti çocuk çok gelip geçti ardında yürüyen sepetine ninniler asmış ağlasak mı rüyalarımızı kapılıp sevinsek mi gözlerimizi kapatıp unutsak mı yaşadıklarımızı olanları hiç duymamış gibi. |
kuşların kanat çırpışındaki ahenge karışır
karıncanın ayak tozu
uzak bir kalbin incelen sesine gizlenir renkler
inanmaktır herşeyin esası.
~
Şiir ışık.