Ucundan hayat
Yeşili çalan elleri ve sesi tiz,
Her halde; biraz uslu, biraz arsız, Altı lağım; pis, üstü temiz, Yarınlara hazır hep çeyiz, Yanında, çoğu kez endişe, Yeri gelince iffetli, yeri gelince fahişe, Yediği bok çok; ilkesi karmaşa, İçi karanlık ve bazen ışığın kendisi, Toprağı harmanlamış ve ölüm vergisi, Cılız, gölgesiz; Karamsarlıkta ki oyunlara ilgisiz, Siyahı döken elleri ve sessiz. Kırmızı tercihi ve çulsuz, Evren, üzerine tapulu; gidişatı korkusuz, Kuşkusuz ki düzen ve düzensizlik üzerine; İnşaatı kusursuz. Her ne kurguluyorsa, yolsuz, Bütünüyle yaz, bütünüyle güz, Karşısına çıkanların karşısında gürbüz, Yalnızlık çalımı ve süsüyle öksüz, Kuru bir dağ, kuru bir yamaç; Tırmanmak veya yuvarlanmak amaç, Yürümek imkansızdır bazen, Yollar ise düz. |