DöngüŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Ben gülümserken sen ölüyordun, yine farkında değildin! Gözlerde kaybolan bir günün sancısıyla Akşamın gamı uzanır rüyaların dehlizlerine İvedi bir sessizlikte Lacivertinden çalınmış bir yıldız göğün göğsünde Kıyametler sustu içimde Bir ışık huzmesi serili bastığım yerde Hesapları bitmemiş bir varlığın Kabir azabıyla Işınlanır evrene Uyku u/yanış yer/çekimsiz Gözlerini ayırmadan gecenin fenerinden, Kelepçelerini çöz uzatmadan ellerini Sök mührünü kan bulaşmış dudaklarından Parçalara ayırmadan bedenimi Kapalıydı hep gözlerim Düşlerim öğretti yürümeyi Ve bak; Güneşin balçıkla sıvandığı yerdeyiz şimdi Firavunlar dönmüş deliye mumyalanmış vücutlarıyla Tavaftalar Merkür’ü Lanetlenmiş bir yıldız Kayıyor ellerinden Siyaha sürülmüş ak! Duy ki; Ahraz kesmiş bedevi Eğil şimdi Başı dağlarda hazan, Açacak istemesen de bahar… Canan Korkmaz / İZMİR |
bu duygu yüklü dizeleri n
beni benden koparıp başka
topraga serpiştirıyor
beğeni ile okudum
harika buldum
ilhamın bol olsun kutlarım dostça