Şahsi Yalnızlıklarım-15
Geceye hazırlanıyorum
Bitti-bitecek bir gün daha Çakma bir kalp Ve birkaç paket sigara dışında hiç bir şeyim yok İstisnalar dışında, hiç birine hazırlıksız yakalanmadım Onlara da oldukça büyük bedeller ödedim Çıtasını gün geçtikçe yükseltti ayrılık Yeni acılara ihtiyacım var Bu, son zamanlarda sahip olabildiğim tek yetenek Bir apartman katında, zili en az kullanılan sakin olarak Endişeleniyorum kendimden Belirtilerini taşıyabiliyorum sadece hayatın Ötesine yetmiyor gücüm ’Siz burada mı oturuyorsunuz?’ sorusu ile çok sık karşılaştım Aynalarda bile! Sessiz biri olarak bilinirim Görülebilir olmayı başaramadım bir türlü Herkesle aynı yolu kullanıp hiç fark edilmemek! Zaman kavramının üzerinde biriyim galiba Yada gerçekten varlığım, ayaklar altında ’Bir sokakta ölsem mesela; kimse tanımaz beni Ben de kimseyi umursamam açıkçası Gazete sayfalarının üzerindeki haberleri okurum En fazla; ’Nasıl ölmüş’der, acırlar Kötü...Çok kötü! Üzerine hayat düşmüş...’ Diye söyleniyorum kendi kendime Takribi,beş dakika kadar dalıyorum Güzel! Geçmiş zaman... Birazdan hava tam olarak kararır Bir sigara yakar kendimi ararım Seninle karşılaşırım Başını yere eğersin Yanında biri olur,o da eğer Sokakta ne kadar insan varsa,hepsi başını öne eğer Utanır Dünya benden Beş dakika daha... Kalkıp çayımı tazeliyorum Sahi; neredesindir şimdi acaba? Kiminlesindir? Çevren geniş, biliyorum 148.939.062 km² çevren var Ve bu lanet olası çevrede yaşayan ne kadar canlı varsa Hepsi yanındadır şimdi Hava kararınca,dışarıda olmanı istemezdim hiçbir zaman Ama söylemezdim de!Söyletmezdin... Ya;’Sanane...’der geçersen Ya gerçekten ’Banane’olduğunu hissedersem? Korkardım işte Harflerle olan seviyesiz münasebetinden Sevgime karşı duyduğun saygısızlıktan Ayaklarının altından... Korkardım... Gücünün yetemeyeceği o kadar çok şey vardı ki hayatta Nerede pes ettiğini dahi unutursun diye korkardım Başını alıp gidenlerin hiçbir yere varamadığı gerçeğini görmez Özgürlüğünü ararken özünü kaybedersin diye korkardım Elindekiyle yetinmek zorunda bırakılır Göz bebeklerini açlığa mahkum edersin diye korkardım Hayatta her an,her şey olabilirdi Canlı cesetler Pazarlanan inançlar! Korkardım işte Dibe vurmaya o kadar yakın duruyordun ki Yer çekmese bile,gök itecekti seni bir süre sonra Hafif bir rüzgar belki de Bir ayağın diğerine ihanet eder Ve kaldıranın olmaz diye korkardım Biliyor musun; İnsanın korktukları başına gelmez hiçbir zaman Gelirmiş gibi yapar,ama gelmez! Zulmeder sadece... ’Dışarıdaysa;yazı İçerideyse;tura’ Yazı... Birilerine güvenmeni istemezdim Bana kalırsa sen,bu hayattaki en güvenilir insandın Bana ihanet etmiştin oysa... Alır götürürdü beni bu gerçek Çok uzaklara dalardım Kopardık seninle Soğurdu hava birden Bir ürperti kaplardı bedenimi Sensizlik yetmezmiş gibi Bir de ihtimallerle boğuşurdum Aklımdan olmadık senaryolar geçerdi ’O bile bana bunu yapabildiyse Başkaları ona neler yapmaz!..’ Sana beni unutturacak biri yoktu,biliyordum bunu Gerek yoktu Beni hatırlamazdın hiçbir zaman Ya bir gün biri beni hatırlatırsa diye korkardım Bırak hatırlatmasını,ima etmeye kalkarsa ya? Aklına gelirsem en enkaz zamanında? ’Orada kimse var mı?’ lara muhtaç kalırsan? Ah’ım tutar da,bırakmaz Oturur bir çay içerseniz? Korkardım işte Kan akmazdı cinayetlerimden ’İyiyse;yazı Kötüyse;tura’ Tura... Zaman oynardı seninle ’Haklısın! En büyük acıları sen yaşadın Ne yaparsan yap, haklısın...’ Sana göre ben büyük bir haksızlıktım Beni sevmek gibi bir kötülüğü yapmadın kendine Başkalarının yanında olur Başkalarıyla güler Vicdandan bahsederdin durmadan Aşka inandırırdın herkesi ’İşte hayat..’ derdin yumruğun havada Kavga derdin Derdin ve susardın! Benden esirgediğin ne varsa sunardın Cömerttin Bir o kadar da vefakar Ve insan Ölürdüm ben Hayat der geçerdin ’Seviyorsa;yazı Sevmiyorsa;tura’ Para kaybolurdu... ’Vicdan; Allah’ın,kulunun kalbindeki sesidir’ Küstürdün mü rabbini be sevgili! |