Devrilmiş Günlerin Heybesinde İntizar
Uzun bir öykü biçmiş tanrılar ruhuma
Çivili direklerde kan pıhtısı Diş biliyorlar kayıp masallara insanlar Başkaldırılarla ayrılık ekiyorlar toprağa Devrilmiş günlerin heybesinde intizar Mor utkular taşıyor kadınlar ayrılığa Seni soruyorum aynalara ah! Kayıp düşlere ağıt yakıyor anlar hıçkırıkla. Kök sarılmış ökçesiz bir ayaza Gövde yoldaş olmuş nicedir buza Toprakta tedirgin bir sarılış öznesi Rüzgâr oynaşıyor sarı yapraklarla Bir kadının bakışları dolaşıyor ruhumda Yürüyor çırılçıplak yüreğimin raylarında Bir hıçkırık travmasıymış hayat Aşk nicedir kayıp kangren rüyalarımda. Kaygan vakitler sızıyor avuçlarımızdan hızla Kayboluyor anlar bir bir, ahlarla vahlarla Bir göz açıp kapama faslıymış hayat Nemli hıçkırıklarla göçüyor duvarlar dibine Göğsümüzü heder eden rüzgârla, boranla En kıymetli anlarımız uçup gitti ah! Durdurulamayan anların sırlarıyla Yenilenmiş sevinçler dikmek gerek şimdi Cenneti göğsünde saklayan yaşam ovalarına. Selahattin YETGİN |