Şafak doğarken kucağımızaterimizi içmişti gece kamçılıydı ay çılgındı şavkını serpmişti sere serpe pencereden süzülmüştü rüzgarın eli saçımda taraktı perçemler alabildiğine ıslaktı ritmik bir senfoniye karıştı sesler tenler sırılsıklamdı yıldızlar delişmendi gözlerimizdeydi geceydi ay pervasızdı soluklar tutulmuştu şafak yorgun kucağımıza doğmuştu… AA |
Tebrikler.
Yüreğinize sağlık.
Selam ve sevgiler sunuyorum.