Kalemin güncesi...
benim şiirlerim gurbettir
şairler gibi gülden bülbülden söz etmez suçları anlatır kaçakların sevdalarını yazar ölü çocukların gözlerindeki kanı kahpelik senaryolarını harelenir dizelerdeki acıların bütünü anlatır mapushanede ki soğuk duvarları yazar adam gibi adamların iliklerine kadar üşüdüğünü taş avluların nelere gebe olduğunu takatsiz sorguların piç gibi ortada kalışlarını gecenin karanlığındaki açılmamış dehlizleri sonunu kandırılmış kadınların acılara gebe kalışını örselenmiş hayatların mum alevinde anaların zılgıtını kaybolan yarınlarımızdaki tuhaf hasretleri nasıl bir serüven yazar ki çıkmaz sokakların soluksuz kalışını engereklerin sirenlerindeki yitik gençlikleri pazarlığı yarım kalmış orospuların güncesinde eksik ruhların yurtsuz oluşlarını atları sakat kaçakçının mayınlardaki feryadını azar azar azalıyordum çoğunu anlatamamaktan kalemim hayatın ucunu karalarken dilimde hayatıma infaz masallarını anlatmakta yazıyordum kahpeliklere sancılar biriktirerek ağzı salyalı beden atıklarına şiirler yazıyorum tarihi mühürlemeden aç gözlerini bahar geldi özgürlük tadında ayrılmasın yürekler vahada göründü mavi sular işte ana dilde şiir yazıyorum selam selam olsun gözleri gören kulakları duyanlara Sermin Çınar/İzmir |
Saygılar sunarım...