Mezar Kertmesi
Bu akşam, saha avantajı ölümde
Mutluluğun nazarına geldim... Kalbimi delip içinden düşürsem Kaybetsem seni Ardından herhangi bir yerde bulundun sayıp İstemesem geriye. Utansam! Ve onlar da vermese Annem sormasa seni eve döndüğümde Kimse sormasa! Kendim bile kendine Prosedür gereği üzülsem Kapansam bir karanlığa Aç kalsam. Susuz Sigarasız ve öfkeli Yan etkilerin saysam; kalp atışlarımı Göz yaşlarımı Ve ciğerlerimi yakan o acıyı Amatör bir hayat bulup, yaşasam Nefes alsam en azından Unutabilir miyim gidişini bir başkasına? Gözlerime sokak lambaları şart Körebe geçmeyecek bu zaman,anladım Ellerim de sende zaten Attığım her adım bir hayata mâl oluyor Açık hesap çalışıyor yaralara bedenim Değişiyor kan gurubum durmadan Damarlarımda bir devrim! Suç üstü yakalandı kalbim, severken Kalbin tek delilimdi Karartıldı! Hayallerim boğulsun diye İçime ağlatıldım Recmedilirken, alnımdan silindi adın balçıkla Hiçbir şiirde suçlanma Aleyhinde kullanılmasın diye hiçbir gidiş Suyun kaynama noktasında dolduruldu gökyüzü Yağdırıldı yağmur üzerime Kırıldı kalemim Aşk çirkin Aşk kötü Döve döve ezberletildi Anladım Mezar kertmemsin sen benim Gözlerim açık bekleyeceğim seni... |
aşk nedir diye sorulsa
yaşam ve ölümün daha fazlası
insan en çok cennette yanıldı şair
ihanet ilk orada bulaştı dudaklarımıza
bundandır ümidin bizden zaman zaman yüzün dönmesi
çünkü bu çetrefilli
bir o kadar da güvenilmez yollarla
varılmayacak insanlığa
galiba biz en çok kalbimize yenildik
teşekkürler şiir için
saygıyla
-Rezber Camêr- tarafından 3/18/2014 10:32:52 PM zamanında düzenlenmiştir.