VARSA YOKSA...
Kaç kaçabildiğin kadar,
Geçmişten esen, yüzümü yalayan Ilgıt ılgıt esen o rüzgâr. Dünler, bugün ve beni bekleyen Ne varsa hazır olda bekleyen. Cevapsız sorular bir bir karşımda dizilen Aslında yanıtları zihnin derinliklerinde gizlenen. Renkler asılı gökyüzünde Siyah, beyaz, yer yer pembe Ara sıra elimde bir fırça Boyarım karanlığı aydınlığa. Olmalı ve aydınlanmalı Düşlerde bile siyah olmamalı. Ne yaşanmışlıklar ne de hüzün Bitti işte olmamalı esaretinde dünün. Ya korkular benliği saran Ve ihtimaller bir bir içimi kemiren. Ah o zaman; hani sığındığım zaman zaman. Yalan mı o da ne, Ya gerçekler acımasızca üzerime gelen… Varsın acısın canım Ne fark eder, Bildiğim yoldayım. Suskunluk hani bir zamanlar can yakan Ve sessizlik her daim hüzünden dem vuran. Ne esaret ne mecburiyet Varsa yoksa sığındığım O Yaşamak için ve tutunmalı hayata Sevgi ve inanç bana tek namzet. |