Tomalanmış yerlerinden öperim/çocuk!Şiirin hikayesini görmek için tıklayın “Bugün;
Yüreğimde kurumuş çiçeklerin hükmü yok Bahara naz yapasım/da…” Birikinti zamanların suyunda Yürek yüzdürür çocuklar Sığırcık sürüleri geçer Alaz göğün üstünden Önce ekmekler bozuldu Biri solunda sakladı Zor günleri… Yağmura sönük bu taşlar Sözlenmiş ölüm şarkısı Sesi kısık çiçeklerin Acıların sesi kısık/ Boğaza düğümlü Türküler ıslak… Can/ciğerim; Yıllarca sardığım şiirlerin Yol ayrımında özgürlük çaldım Yüzünüzden hüzün/ Kaşlardan kalem/ Turnaya kırmızı Eflatun kadınlar Ağıtlara sancı Elinize kına… “Dökülmüş yazlar topladım Kış geçirgen teninizden…” Saygı nöbetleri geçti önümden İsmail’e,Mehmet’e,Abdullah’a Tomalarda yürek cızırtıları Hüzün yağmurları gibidir Alev saçlı eylem/ Karanlık sokakların Zeytin gözlü balası Umuda ekmek ban/ Kuru soğan günü Aç bebeler için Özgürlük için Açta gözlerini Yine dağ olsun Kokusuna yaslandığın kadın Mayasıl güncelerin teşnisinde Maya kok sıcacık/ Toprak kok… “Şairim yaralandı sözcüklerim Tomalanmış gözlerinden öperim” |