Amorf
Her vicdan kendi mabedini yıkar günü geldiğinde
Ve ihtilaldir aşk , kuşatmasıdır bir kalbin bütün günahlarını ...... Yüzün yankılanırken gece kuşunun çığlığında Emir verildi ; Ol! Hüviyetin sabahın dördünde - Güneş yaratılmamışken henüz tam da - Kanımla çizildi bir hayalin tam ortasına Mart on bir İki yara arası bir dünya çizildi , alnının yazısına Önünde iki adım Biri sen Biri günah Ben yoldum senin önüne gel geç sonrası Cennet belki, düşümde Sen masal perisi bir iguana gövdesi yalın bir cümle ’son günah’ inandığın kadar bilmedin. - Cehennemde yanmadı kimse içim kadar ,sen ağlarken Bundandır hep de susmalarım - Anla diye de demedim Gülümsemeydim sana bir çocuk oyununda masum şeytan - Ki büyümedi hala hiç bir umudum senin kadar - Ve kimseyi kirletmedi ellerimdeki çamur kendim gibi Bundandı sonrası hep kendimi kurşuna dizmelerim Gözlerinin önünde ruhuma anarşim Dünyam çok benim gel sayalım yeniden Varsa yüreğin! Ben Tanrı dedim sen Araf sevginin limanına Bağladığım bütün gemileri yakmadan ,bir iblise uymadan Bilerek ve isteyerek ve ölerek ve doğarak yeniden Gözlerin yaşarmasın diye geçip gittim her seferinde son kez Ben hiç dedim adıma sen dur ardım sıra İstedim ki bir onurun olsun Not aldım adını , ölmeden önceki son dileğim Son şeytan! Şimdi ; sen okurken bu şiiri Şehrin yıkılacak yeniden Kararacak bütün ışıkların ve insanların Ve ellerin ve gözlerin ve dudakların Yeniden.. Şimdi ; sen ölürken bu şiiri Ben yeniden doğacağım. ______________________________________________________ Şiirimi günün şiiri seçen kurula teşekkür ederim. Saygılarımla.. |
Tebriklerimi taaa beş yıl öncesine gönderiyorum:)