Kaybetmedim Asla Sakladım Seni
Ellerimi neye atsam çürüyor
Ellerin şahittir buna Nasıl bir yokluk bu böyle? Yeni başlangıçlar, kaybedenlerin ortak yalanıdır Son’lar işte bu yüzden inançsız olur sevgili Yeni bir günün varlığına inandırabilirdim kendimi Geçmiş zamanı unutmak isteseydim Senden de vazgeçebilirdim, kendimden de Sana yakın olamamak Ve kendimden uzak durmak arasında bir yer bulur Orada yaşardım Oysaki ben, ’Belki bir gün’ diyenlerden olmayı seçtim O günün gelmeyeceğini Ve senin bunu hak etmediğini bile bile Çünkü sen, Giderken bile, nerede duracağını bilemedin Benden uzaklaşmak, seni başkalarına yakınlaştırdı sadece Gitmek, yeni bir seçme hakkı kazandırdı sana Aşka bir paket sigara muamelesi yaptın Yirmi de bir kırığı önemsemeden Aslında senin de bir suçun yok Hayat çok adaletsiz bir anne Mutluluk adına en az payı alabildik biz Senden önce insanlar zaten değişmişti Bunu bir maharet sanıp, mevsimler de değiştirdi sonra kendini Gürültünün ve kalabalıkların anlamını yitirdiği zamanlarda bulup Sessiz, sedasız kaybetmek düştü payımıza Ve yıllar sonra anımsayıp acı çekmek belki de Belki de sadece bir yalan! Ayarlayamadık saatlerimizi bir türlü Birbirine Sen daha önce terk ettin beni Benim senden önce ölmemi beklemedin İşin kötü tarafı Senden fazla yaşarsam ,bundan haberim olmayacak artık Veya benim ölümümden senin Seni bir başkası ile görmemek için Senin benden önce ölmen gerekiyor Bu nasıl bir adalet? Neyse zaman diyorduk! Zamanın gücü hiçbir şeyi değiştirmeye yetmiyor Saatim mesela, aynı kısır döngüde yıllardır Yıllardır üçyüz altmış beş günlük takvimleri kullanıyorum Ayların ve günlerin adı aynı halen Ve Güneş Sonra Ay Yıldızlara teşekkür eden bir tek insana rastlamadım Gerçekleşen dileğinin ardından Yakılan gemileri sahiplenir sadece zaman Ve sonra rüzgar, Kül oluncaya dek körükler insanı Gittiğin yerde mutlu olmak zorunda bırakır seni Ve sahiplenir hayat Bir mektup kadar uzak olabilseydik birbirimize keşke En azından bekleyerek geçirirdik zamanı Giderek değil Umudun en yalın haliyle dokunurduk kelimelere Suskunluğun bir asaleti olurdu o zaman Susmak demek, kelimelerden uzaklaşmak demek değil sevgili Yada sesten azade bir hayat Ben en içten kelimelerimle sustum sana Senden bir cümle olamayacağını bile bile üstelik Öpüyorum gözlerinden,dudaklarının Şimdilik.. |
Yüreğine sağlık
Kalemin susmasın
_______________________________________Saygılar selamlar