Pencereleri Açınca Titreyen Zaman
rüzgar ileri geri
soğuk düşleri sızdırıyor içime bütün kuytularını duyuyorum dünyanın elini düşümde unutan beyaz ben ona bir salon dolusu nefesle yaklaşıyorum pencereleri açınca titreyen zaman şapkalı ve uzun pardösülü adamlar geçiyor sokağı ayakları piyano yalnızlığı bekleyen kedi dalı yaralanmış ağaç ve diğerleri eskisi kadar seviyorum sizi karşı binayı yeni yıktılar yaşlı bahçıvan tavırlarıyla süslerken bahçeleri enkazın altında kalan anılarını süpürüyor sarılarak bir birine iki sevgili gece tıkırtılarına bir anlam veremeyen karanlığın korkusuyla büyüttükleri o eski anı sabahın iz düşümünde bir kahkaha ile duruldu anlaşıldı ki güvercinler çatıda yaşıyordu bir gülü aşırıp koklamak için indim bahçeye tam kaçarken beni yakalayan ihtiyara alın bunu size kopardım demekti sevgi tebessümünü başıma değdiren elin şefkatli bakiyesiydi sevgi zemine takılıyor gözleri duygusuzluğun yaralı toprağın yatağına uzanmış ölü beton arabaları istifleyen bekçiye soruluyor söyleniyor dalıp dalıp içine buraları çok güzeldi eskiden. |
Her zaman yorum bırakmıyorum fakat şiirlerinizi okumadan geçmiyorum...
Şiir başından bir noktaya kadar beni aldı götürdü... Fakat ufak bir pürüz gözümü tırmaladı şairim. :) Bunu affınıza sığınarak dile getirmek istiyorum...
"bir gülü aşırıp koklamak için indim bahçeye
tam kaçarken beni yakalayan ihtiyara
alın bunu size kopardım demekti sevgi
tebessümünü başıma değdiren elin
şefkatli bakiyesiydi sevgi"
Bu kısımdaki;
"alın bunu size kopardım demekti sevgi
tebessümünü başıma değdiren elin
şefkatli bakiyesiydi sevgi"
Son mısrada kullanılan "sevgi" kelimesi fazlasıyla tırmaladı kulaklarımı...
Oysa ki;
"alın bunu size kopardım demekti sevgi ( , )
tebessümünü başıma değdiren elin
şefkatli bakiyesiydi "
bu şekildeki bir anlatım olsaydı kelimelerin fazlalığından ortaya çıkacak pürüzü görmemiş olacaktım... Bu düzeltmede kastettiğim "sevgi" kelimesinden sonra koyulan virgül bir sonraki mısrada o kelime ile anlam olarak birleşecek ve edebi sanatlarımızdan sihr-i helâl sanatını görmüş olacaktım. ..
Fakat elbette şair, şiiri kendi duygu ve düşünce zevkine göre kaleme almıştır... Okuyucu sadece çerçeveyi görür, resim ise şairdir...
Ben gereksiz bir ayrıntıya takıldım belki de :) affınıza sığınıyorum sevmediğim şiirlerinize zaten uğramıyorum :) içimde kalmasını istemedim söylemek istedim kırdıysam hakkınızı helal ediniz ...
Saygılarımla değerli şairim. ..