Bari Sen AnlaBaşımı eğdim karanlığa Söndü yıldızlar Ağlamaklı gözlerim Gece çöktü derdime Yarına kaldı aşk… Dermansız kuşlar havalandı Devasız cevaplarıyla Sevdalı gamzelerim bulutlara takıldı İzmir bu kadar dar mıydı… Kimse anlamıyor düşlerimi… Yüreğinde bir sevda hevesi Sen de çek git derdine yar Olmazları yanına al. Çek git gücün varsa Dokunma… Sarıl bana… Kendime iyi bakarım korkma Saklımdasın yokluğunda Her gün ölüm gecelerim Sakın dönme Koş bana… Yakala gözlerimi bir tenhada Dile getir gönlümdeki ateşi Nefessiz bırak dudaklarımı Kara toprak gibi sar Yar… Ah yar… Öğren kentimin yoksunluğunu Senden yana kadersiz Kimsesiz bir İzmir bıraktım avuçlarına Bu yokluk, bu yoksunluk Bu yoksulluk Hep senden yana… Kimse anlamıyor yar Bari sen anla… 11/01/2007 Ayşegül TEZCAN |