Rusya Gürcistan savaşıŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bu şiiri 2008 de savaştan birkaç gün sonra yazmıştım.Savaşa canlı canlı tanık olmuştun.Evimizin penceresinden yere düşen roketleri izlemiştim,çok korkunçtu.İnsanlar gözümüzün önünde param parça olmuşlardı.Kafkasya savaşlara alışkındır,ama Gürcistan ilk defe bu kadar kanlı savaşa tanık oluyordu.
Bak yine silahlar atıldı,
Mermiler her bir yana saçıldı, Binlerce cana kıyıldı, Ateşler sardı dört bir yanı, Toprağı suladı,şehidin kanı. Zihinlere kazındı savaştan kalma anlar, Rüyalarıma giriyor evlatlarına ağlayan analar. Sevinsin mi?ağlasın mı hayatta kalanlar? Toprak olmuş masum günahsız canlar, Acıdan anlamazlar tahta oturanlar. Nasıl sel olmasın göz yaşlarım, Kanadı bir kere hatıralarım. Yardım edemedım bağlı kaldı kollarım, Bir an kapandı geleceğe giden yollarım, Çok şükür hayatta kaldı tanıdıklarım. Alev alev yandı kafkaslar, Hedef oldu masum çocuklar, Şehit oldu evlerinde insanlar, Acımadılar hiç kimseye,katil ruslar, Bıkmadılar yine yaptılar politik oyunlar. Bu yazın rengi kırmızı oldu, Ümit çiçekleri erken soldu, Dostluk halkaları ebediyen koptu, Kaybeden yine insanlik oldu. Az mı acı çekdi geçmişte insanlar, Yeniden yıkıldı toparlanmağa çalışanlar, Dertleri bir yana üstelik evsiz kaldılar. Ufacık Gürcistan,koca Rusya’ya kafa tuttu, Bombalar yağınca,Sakaşvili küçük dilini yutu, George W. Bush gaza getirdi, Putin haddini bildirdi yerine oturttu. Her şeyi önceden düşünmek erdemdir, Akılsız başın kahrını çeken kederdir, Dedelerimizin anlatığı bu sözlerdir, Ağlayan hep masum gözlerdir. 12.08.2008 yaş 18 Yazdığım bu şiir esasen müslümanların yaşadığı bölge içindir. yani Şehitlik kavramını ona göre yazdım. 6 sene geçmesine rağmen şiiri değiştirmedim. saygılar... Vagif Seyyah Hüseynov |