karanlık göl korkusu geçecek biliyorum
yüzü kayıp sezgilerini üstüme örten
tan yeri ağarıyor
yoksa şimdi bu yalan oda
sarkıtıp ellerimi yele değdirsem
içinden tavşan çıkacak değil
ne komiksiniz tabii ki değil

neden bakınca sarı ve tabanları hızlı adımlar üzerler
çabuk geçer birikirler
içimden bahsediyorum gelirken saksıya çarptım
düşürdüm balkonun zeminine
öylece baktım

yani bu dalgınlık çabuk geçecek
çığlığı az bir şehir değil bu kalabalık
gazetenin içinde açan bulvar
ve bavullu adamların göç hikayelerini yazıyor
dün haberi hazırlayanın ağzında susam taneleri
bunu yazmalıyım diyor bunu da
belki de iki de bir şu çocuk değip göz uçlarıma
hem annesi var mı
yada okulu nasıl gidiyor diye sormama gerek yok
anlaşılıyor

bir kaç çatı kırmızısı kuş sesi ve hasret
kalbi olanlar için şarkı söylemek
araları neyle doldurursan doldur kayıp bir nehir var içimde
nefesinizi tutup dalın
nasıl bir şey karaya vuran balığın çırpınışı
veya bir kaplumbağanın
maviliklere bakması kabus mudur
ölmek için son defa mutlu olacaklara
hazırlanmış küçük mesafe
şimdilerde ne kadar uzakmış gibi duruyor gözlerimize.