Babası yaşındaki komşusu tarafından kaçırılan bir kızın hikayesidir. İzlediğim bir haber üzerine yazdım bu şiiri.
Evcilik oynuyordum artık anne oldum ben Kaçırdı komşu amca daha on üç yaşımda Benden hanım olur mu başıma gelen neden? Niçin sahip çıkmadın küçük bedenime sen? Nasıl olup girdiyse içimde başka kan var Kurtulmam mümkün müdür kalbi atan bir can var.
Bıktım bile şimdiden canavarı görmekten Nice acı ve çile çöreklendi başımda İlkbahara ermeden sonbaharı görmekten Okşanmayı beklerken hep şamarı görmekten Bildiğin masum çocuk el elinde öldü bak Ömrünün yarısını başka cana böldü bak.
Gözlerimde biriken düşler sarardı soldu Zehir çiçeği açtı kaynamadan aşımda Ruhumda büyüttüğüm maviçocuk kayboldu Sevgi dolu kâseye şimdi kin, nefret doldu Ak çarşaflar üstünde canım yanıyor anne Kırdaki papatyalar nasıl kanıyor anne?
Bel altı oyunları beni mutlu etmiyor Terk etti yaşıtlarım candan arkadaşım da Kararan rüyaları süslemeye yetmiyor Mutsuzluk uyutmuyor, kovuyorum gitmiyor Söyler misin suçum ne benim midir tüm günah Yeniden doğar mıyım, doğar mı yeni sabah?
Sana yazılan name vazgeçiştir aslında Paylaşmanı isterim yarın mezar taşımda Kalbin son atışıdır süren yangın faslında Böyle azap ve çile görmüş müydün neslinde Biliyorum küçüğüm bir parça korkağım da Ar sürdüm namlusuna tabanca şakağımda.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ÇOCUKÇA ÇIĞLIK şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
ÇOCUKÇA ÇIĞLIK şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Bu tür haberleri işittikçe içimdeki faşist duygular kabarıyor. Ve bunları yapanlara karşı acıma duygumu kaybediyor, hunharlaşıyorum. Bu sebeple de pek haber (tv) izlemiyorum artık. Bu tür yaratıklarla aynı (insan) vasfı taşımaktan utanıyorum. Bu yüzden de bu tür olayları konu edemiyorum. Duyarlılığınız ve serinkanlılığınız adına kutlarım efendim. Saygılarımla...
Sana yazılan name vazgeçiştir aslında Paylaşmanı isterim yarın mezar taşımda Kalbin son atışıdır süren yangın faslında Böyle azap ve çile görmüş müydün neslinde Biliyorum küçüğüm bir parça korkağım da Ar sürdüm namlusuna tabanca şakağımda.
Toplumun ayıbını okudum dizelerde Sadece susuyor; Ve;Usta kalemi alkışlıyorum ______________________________________Saygılar
Yalnız bizim ülkemizde değil dünyanın her yerinde bu karelere sıkça rastlanır oldu.Erkeğin egemen olduğu bir çağ mı dersiniz , vicdanların dibe vurduğu bir zaman mı dersiniz adı her ne olursa olsun İNSAN MI üzerinde düşünmek lazım.Toplumsal bir yara hocam keşkeler sıralı ....
kutlarım hocam duyarlı yüreğinizi saygı ve selamımla
ne yazık ki acı çok acı gerçekler hala küçücük çocuk yaşta kızları evlendiriyorlar öz ana baba denirse bunlara şiiri okurken içim öyle yandı ki devlet nerede desem sanırım görmüyor duymuyor usta kalemin o güzel yüreğin var olsun afetciğim sevgilerimle
Bu sebeple de pek haber (tv) izlemiyorum artık.
Bu tür yaratıklarla aynı (insan) vasfı taşımaktan utanıyorum. Bu yüzden de bu tür olayları konu edemiyorum.
Duyarlılığınız ve serinkanlılığınız adına kutlarım efendim. Saygılarımla...