SÖZ GEÇMİYOR...
Her dem için için,
Hani efkârdan dem vuran Ve yalnızlığın o sessiz ritminde Usul usul yas tutan… Değer mi değmez mi, bilemem Yine de asla vazgeçemem. Soluk bir bakış, Biraz hüzünlü, Yerleşmişken gözlerine, Ya sicim sicim yaşlar boşalırken Tutsaklığının esaretinde. Değişen ne idi ya da kim Beni yolumdan eden, Olmuyor işte Söz geçmiyor o gizemli derde. Bilirim; bir öylesin bir böyle Ne vardı ki el attın, Nadastaki gönle. Bir rivayet idi Tek bildiğim, Baş gelince Hepten gizlediğim. Yalan yanlış Kulaktan dolma; Bilemedim; suç sendeymiş oysa. Ne inkârı mümkün Ne de gizli saklı, Elbet bu derdin bir çaresi olmalı. Ne varsa payıma düşen Olsun, razıyım yaşamaya ezelden. |