göç yolu
çöküntülerin ardı sıra
boğazımdan bir kuş geçecekken süzülerek başlar yutkunmalarım kesilir rüzgarı ciğerlerimin en son ne zaman bir kez daha ölmüşüm aynı yerimden anımsarım damarlarımda toprağın gezdiğini ne vakit göğsümde bir ümit yeşerse yas’larım kurak ve hummalı kışlarım hep yalın ayak geçer boğazımda bir kuş ölür göç yolunda. |