Dostlarımızın bize gösterdiği sevgiyi abartmamız, duyduğumuz minnetten değil, takdire ve sevilmeye ne kadar layık olduğumuzu herkese göstermek içindir. LA ROCHEFAUCAULD
Paylaş
gözünü kapatınca rüzgar ipimi bıraktı çocuklar uçmak istiyorum bugün
simdi rengârenk bir uçurtmayım güneşin saçaklarından kuyruk kuşların saçlarından kanat yaptım üşümezse renklerim gökyüzü benim
aralayıp kirpiklerini mevsimine kavuşmuş rüzgar gibi seyreyle beni tutuşup ay’la el ele binip beyaz bir bulut katarına galaksiden meşk samanyolundan aşk yıldızlardan şavk düşüreceğim avuçlarınıza
ey benim düşlerimi ektiğim umut renkli gök tarlası ve her dilde türkü söyleyebilen gökkuşağım siz olmasanız o sonsuz mavilikte alabildiğine özgür nasıl uçardım
yorulmuştum uykusuzdum ipimi bıraktı çocuklarım yalınayak yalnızlığım bir umut mavi bir gökyüzü kuşandım vuruluncaya kadar gökyüzü benim güvercinleri de ben beslerim..
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
yalınayak yalnızlığım şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
yalınayak yalnızlığım şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
yakından izlediğim bir şair..duyguları çok güçlü, şiir ırmağı gür akıyor..bazen bendini yıkıp geçiyor..ırmağın düzenli akması şairin elindedir..sözcüklere diz çöktürmeyi bildiği an şiir deryasında çok kolay yol alır.. ve ki şairim bunu o kadar güzel başarıyor ki susup kalıyoruz yolun açık olsun
ey benim düşlerimi ektiğim umut renkli gök tarlası ve her dilde türkü söyleyebilen gökkuşağım siz olmasanız o sonsuz mavilikte alabildiğine özgür nasıl uçardım
Ne güzel bir yalnızlık dedim bir an. Rengarenk bir uçurma gibi savrulup gökyüzüne, maviye kanat açmak çocukça. Rüzgar üfledikçe takılıp başıboş bulutların peşine seyrine dalmak ufukların. Çocukça bir umut... Belki bir çocuğun hayali.. Şiirin finaline değin yüzümde bir tebessüm çocuk gibiydi yüreğim.