Bulut Çektim Gözlerimekaç mevsim ikmal yazar hayat karnesi! kaç tutulan dil konuşur hecelemeden! -oysa masalların sonunda güneş doğardı her zaman - zaman hüzne gebeyse bütün renkler, hüzünlü pastele öykünür şimdi bulut çektim gözlerime yakındır toprağı dövmesi yağmurun ağır bir sızı yol alacak dizlerimden günler kısalacak azar azar özlem hüzün büyütecek içimde çimlere düşen çiy ağlatacak gecelerimi -mevsim yaprak kızartacak baksana- sonbahar da bir mevsimdir anne dağlara indiyse duman çığlık, ağıtlarla gelecek demektir -ağaçlar, belki de beyazı istiyor artık- gelmek istiyorum rüzgarın ıslığı gelmeden benim odamı da boyayın oralarda gün dönmeden duvarları kırık beyaz, tavanı gök mavi kireç koksun dört bir yanı penceremde bir saksı, içinde bir gül yediveren yani güneşe uzatsın boynunu bulutlara kırgın olsun bir resim asın duvara ortasında ben omzumda iki el olsun 18/08/08-antalya Sıtkı ÖZKAYA |
kireç koksun dört bir yanı
penceremde bir saksı, içinde bir gül
yediveren yani
güneşe uzatsın boynunu
bulutlara kırgın olsun
bir resim asın duvara
ortasında ben
omzumda iki el olsun
Hep çocuk kalabilse idik hiç sönmezidi ki hayalelrimiz. Hep mavi kalır çocukçe yüreğimiz ile yeşili yoketemzdik yaşamımızda.
Özel bir şiir ve özel bir anlatım. Kutluyorum kaleminizi ve saygılar yüreğinize