Karlara Gömüldü Yüreğin ÇocukGözlerinde sessiz intihar Gamzelerinde çaresizlik vaveylası Ateşler içinde küçülürken hayallerin Karlara gömüldü yüreğin çocuk Ağıt yankılandı ker/vanda Mülteci yaşlar büyütürken uçurum gözlerin… Sen kalabalık şehrin köhne yalnızlığı Sen yol, iz bilmez kuytuların Çığ altındaki yangını Yıldız kayar ya gökte Uzanıp tutmak istersin ya çocuk Yerdeki yıldıza bile erişemezken Masumiyet zinciri kopar aniden Yollarına karlar mı döşendi çocuk Kalk artık, üşüme Zihnimin elleri kirli Kalbimin surları fethedildi çocuk Hangi yana baksam canı hibe eden ihmalkâr bakışlar Suyla temizlenmiyor yürekteki leke Yollarına karlar mı yağdı çocuk Bin kanatlarıma, buralar bizim değil Bir çuvala hapsettiler seni Sen arşa çıkıp izledin bükülmüş cesedini Melekler güzel kokar çocuk Masumiyet aşkına Yırt kefenini, Uyuma "İhmale kurban edilen her çocuk, insanlığın kaybedildiğinin delilidir." Canım arkadaşım Selma ŞENGÜL’e sonsuz teşekkürlerimle... Yüreği güzel insan, var ol. Seda YÜKLER |
duygu yüklü aynı zamanda
doyurucu oldukca hoş
anlatımlı
yüreğine sağlık
şiir çalışmalarınızda
başarlar dile